Happy New Year...

If my memory serves me right, this would be my first-ever blog post in full Taglish. Oo na, taglish na. Bakit? kasi New Year na. At ang maganda pa dun ay may sakit ako ngayon. Siguro dahil kulang ako sa tulog, siguro dahil sa sobrang pagod...I have no idea. At sa lahat naman ng pagkakataon, New Year pa. At isa na rin sa dahilan kung bakit taglish ang gamit ko kasi masakit na nga ang ulo ko, at ayoko nang pigain pa lalo ang utak ko. Thank God at mataas naman ang pain threshold ko. This is definitely a New Year's Eve to remember. At hindi lang pala ako ang nakakadama ng sakit, pati pala si Domingo Enriquez or more known as Dinggo, isang asong pinoy. Nakadungaw siya sa akin ngayon at umuungol dahil sa mga putok na hindi niya karaniwang naririnig araw-araw.

Whoa. So New Year na nga. Ano nga bang nangyari nung 2007? Madami kung iisa-isahin, may masaya, may malungkot. Sana naman sa 2008 mas maging masaya, dahil nangangamba ako at hindi ko taon ngayon. year of the rat di ba? Ayon sa News, malas daw ang mga year of the Horse... at nase-sense ko na dahil umaga pa lang ngayong araw kung anu-ano na ang nagyari sa akin. Una, nakabasag ako ng glass. Pangalawa, natapunan ako ng egg yolk habang tumutulong sa paggawa ng leche flan. Pangatlo, muntik nanaman ako makabasag. Pang-apat, nagkasakit ako. Panglima, muntik na ako madulas dahil sa tubig na tumapon malapit sa fridge. Alam ko clumsy ako at times pero hindi naman ako ganun ka-clumsy, 5 supposedly accidents in one day? Whew. buti na lang at mabait si Lord at ang worst scenarion ngayong araw ay ang matapunan ng itlog sa legs. Eww.

2007. Sa government, madaming nangyari, at di kakayanin ng powers ko ngayon kung iisa-isahin ko pa. Ang highlight dun yung Makati siege, Subic Rape Case, and failed attempts for an impeachment of the president. At inevitable naman na lumalakas ang peso against dollars, ( ayun wish ko this year, maging $1=1 php, pero napakaselfish ko naman, kawawa naman yung mga pinoy abroad.) Sa showbiz, wala hindi ako interesado. Haha. Sa fashion, skinny jeans for girls! Sa guys naman, hmmm, ano ba, skinny jeans din yata. So far, maganda naman ang kinalabasan ng 2007, let's just leave all the things that brought us worries, after all, tapos na rin naman eh.

Hmmm, 2007 went ok. Madaming problems, at hindi nanaman bago yun. If I'm not mistaken na-state ko na lahat-lahat sa blog na ito, that's why all the things stated in this blog and the people involved are so precious to me. Ayun, for 2007, I received so much from this blog. Great advices, appreciation and a number of new-found friends, nothing can be greater than that. So friends, thank you, from the bottom of my heart for making 2007 a great year for me. Thank you! Thanks sa mga kuya-kuyahan, Kuya Redlan, for making me laugh most of the time
Kuya Ayel, for inspiring me; Kuya Aethen, for giving me the drive to go on with studies, just the way you do; once lost Kuya Quincy, for the great advices that equips me to the battle of life; Jamie, for the "kakulitan", Kris (social critic) for letting me sneak in your blog and for that memorable award; Elyas for the seminarista adventures (haha), and to you who reads this post, thank you!

I must say na dinumog alaga ako ng kalungkutan nung 2007, pero masaya ako dahil lahat naman ng lungkot na iyon ay nag-settle.
1. Ignorance about the bonds between me and Chery, thanks to Bamba for asking her!
2. Lola, thank you at hindi siya masyadong na-depress about lolo's death.
3. Moving in. Mahirap yung adjustment kasi ang layo ng school sa bahay. I am one-and-a-half hours away from school. No wonder na ang tardiness sa report card.
4. Campus journalism. Sakit sa ulo! good thing it's my last year! yey!

at madami pang iba!

So, that was year 2007. All in all, masaya. I thank God for giving me another year to live with the people I love.

Happy New Year! Sa wakas, at natapos rin. I have so much to say, pero di ko na kaya ang sakit ng ulo ko. So, I'm OUT!

New Year's Resolution?? Forget it!!!